In een sterrenstelsel verscheurd door de Interstellaire Oorlog, raakt een jonge prins verstrikt in een web van koninklijke intrige. Zonder dat hij het weet, kunnen zijn keuzes de balans van het universele conflict beïnvloeden.
Prins Kael staarde uit het raam van zijn paleis in de inktzwarte uitgestrektheid van het heelal, bezaaid met stille sterren. Hij was de erfgenaam van een stervende wereld, een pion in een spel van macht en bedrog.\n\nPlotseling flikkerde een holografisch scherm tot leven in de stille kamer. De adviseur van zijn vader, Lord Goren, verscheen op het scherm. Hij zag er mager uit, zijn ogen achtervolgd door een geheim.\n\n'Kael, we moeten snel handelen.
De Raad is van plan zich over te geven aan het Andromeda-imperium,' sprak Goren, zijn stem trilde van urgentie.\n\nKael's hart bonsde in zijn borst. Zijn thuis, de Melkweg, zou een vazal worden van het koude, gemecaniseerde Andromeda-imperium. Hij moest dit stoppen.\n\nIn de daaropvolgende sols navigeerde Kael door de troebele wateren van de hofpolitiek, met Goren als zijn gids. Ze verzamelden bondgenoten, fluisterden beloften en bereidden een staatsgreep voor.\n\nIn de Raadzaal stond Kael rechtop, zijn stem weerklonk door de grote hal, 'Wij zijn geen onderdanen, wij zijn heersers.
Wij zullen niet buigen.' Sommigen juichten. Sommigen bleven stil.\n\nDie nacht werd Goren dood aangetroffen, een Andromedaanse fase-dolk in zijn borst. Kael realiseerde zich, te laat, dat Goren een spion was geweest. Zijn oproep had hen precies in de kaart gespeeld.\n\nEen vloot van Andromedaanse oorlogsschepen vulde de lucht de volgende ochtend.
Kael keek toe, zijn hart zwaar van spijt en verraad. Maar zijn vastberadenheid verharde. Hij had een ronde verloren, niet het spel.\n\nDe Stille Sterren waren niet langer stil. Ze brulden met de motoren van de oorlog.
En Prins Kael, ooit een pion, bewoog nu als een koning.
